Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010
ΡΩΜΑΪΚΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ (Ή ΡΩΜΑΪΚΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ)
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Η επέμβαση του Πύρρου, βασιλειά της Ηπείρου, στη Νότια Ιταλία και στη Σικελία είχε αναγκάσει δύο άσπονδους εχθρούς να συμμαχήσουν ώστε να καταφέρουν να αντιμετωπίσουν τον ακαταμάχητο Έλληνα στρατηγό. Ότι δεν κατάφεραν οι δύο μεγάλες πόλεις με τους στρατούς τους, το κατάφεραν οι Συρακούσες που ενώ είχαν καλέσει τον Πύρρο να κατανικήσει τους Καρχηδονίους, τελικά τον έδιωξαν με τη δικαιολογία της βαριάς φορολογίας που επέβαλε ο στρατηγός ώστε να κατασκευαστεί από τους Συρακούσιους ισχυρός στόλος. Ο Πύρρος είχε περιορίσει τους Καρχηδονίους στο οχυρό λιμάνι τους Λιλύβαιον και μόνο με τη συνδρομή του στόλου θα μπορούσε να το καθυποτάξει. Οι Συρακούσιοι βλέποντας την ενδυνάμωση της Ρώμης δεν θέλησαν τη συντριβή της Καρχηδόνας και έτσι έδιωξαν τον Ηπειρώτη στρατηγό το έτος 275π.Χ.
Ο νέος μεγάλος πόλεμος στη Δυτική Μεσόγειο δεν άργησε να έρθει. Η Καρχηδόνα ανεκατέλαβε όλα τα χαμένα εδάφη στη Σικελία εκτός από την άμεση επικράτεια των Συρακουσών και η Ρώμη όλη τη Magna Grecia. Έτσι το 264 π.Χ.οι δύο "σύμμαχοι" διέλυσαν τη συμμαχία τους και ξεκίνησε μία κολοσσιαία σύγκρουση οι Καρχηδονιακοί Πόλεμοι.
Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ
Το έτος 249 π.Χ. η Καρχηδόνα πέτυχε μια αποφασιστική μάχη στη θάλασσα έξω από τη Δρεπάνη στη Σικελία και έγινε κύριος της Δυτικής Μεσογείου. Η καταστροφή της Ρώμης ήταν περισσότερο οικονομική παρά στρατιωτική. Ο Πρώτος Καρχηδονιακός Πόλεμος που μαινόταν κυρίως στη Σικελία δεν είχε αλλάξει τροπή καθώς οι Ρωμαίοι κέρδιζαν συνεχώς έδαφος περιορίζοντας τους Αφρικανούς στα οχυρά τους. Η ναυτική υπεροπλία όμως των Φοινίκων τους επέτρεπε να στέλνουν συνέχεια εφόδια και ενισχύσεις στη Σικελία. Έτσι οι Καρχηδόνιοι μπορούσαν και συντηρούσαν τον πόλεμο εξαντλώντας τους Ρωμαίους σε έναν μακροχρόνιοι πόλεμο που ωφελεί τον αντίπαλο με ισχυρότερη οικονομία.
Η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο και καθώς η Ρώμη αδυνατούσε να ναυλοχήσει καινούργιο στόλο, οι Ρωμαίοι ευγενείς έκαναν αυτό που δεν είχαν κάνει οι Συρακούσιοι παλαιότερα. Δώρησαν το μεγαλύτερο μέρος των περιουσιών τους στη πολιτεία και έτσι το έτος 241 η Ρώμη είχε έναν καινούργιο στόλο έτοιμο να πολεμήσει εκ νέου στη θάλασσα. Εκατόν δέκα καινούργιες πεντήρεις εξοπλισμένες με τον corvus, έναν μηχανισμό που επέτρεπε στους Ρωμαίους πεζοναύτες να εφορμούν εναντίον των αντιπάλων πλοίων, μετατρέποντας τη θαλάσσια σύγκρουση σε πόλεμο με κανόνες στεριάς.
Ο Καρχηδονιακός στόλος απέπλευσε από τον ναυσταθμό του την άνοιξη γεμάτος σιτάρι και λοιπά εφόδια για τον στρατό στη Σικελία, καθιστώντας τον αργοκίνητο και ευάλωτο. Εκατόν τριάντα πεντήρεις με εμπειροπόλεμα πληρώματα προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν τον ούριο άνεμο και να προσεγγίσουν τη Σικελία κοντά στις Αιγούσες Νήσους. Ο Ρωμαίος ναύαρχος Gaius Lutatius Catulus εκμεταλλεύτηκε με περίσσο θάρρος και μαεστρία την κατάσταση και καταναυμάχησε τον φοινικικό στόλο καθιστώντας τη Ρώμη κυρίαρχη και στη Μεσόγειο.
ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ
Οι Καρχηδόνιοι αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν ύστερα από 23 χρόνια πολέμου. Παραιτήθηκαν από τις κτήσεις τους στη Σικελιά, Κορσική, Σαρδηνία καθώς και από όλα τα μικρά νησιά στη περιοχή. Απελευθέρωσαν χωρίς λύτρα τους Ρωμαίους αιχμαλώτους ενώ πληρωσαν ακριβά για τον επαναπατρισμό των δικών τους. Πλήρωσαν επιπλέον 3.200 τάλαντα (σχεδόν 96 τόνους) χρυσό ως πολεμική αποζημίωση. Ο πόλεμος έληξε με θρίαμβο των Ρωμαίων, ο πρώτος πόλεμος που κέρδισαν στη θάλασσα!
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Το πρώτο άμεσο ώφελος για τη Ρώμη ήταν η συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας της ναυτικής ισχύος για να εγκαθιδρύσουν το Imerium Romanum που τόσο ήθελαν. Κατά τη διάρκεια του πρώτου Καρχηδονιακού πολέμου χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά ο όρος Mare Nostrum και μάλιστα από έναν λαό που δεν είχε και ιδιαίτερη ναυτική παράδοση. Στο εξής οι Ρωμαίοι είχαν ισχυρότερο στόλο από όλους τους αντιπάλους τους (Β΄ Καρχηδονιακός πόλεμος, Συρακούσες, Μακεδονία) , εξασφαλίζοντας ένα μεγάλο πλεονέκτημα για τους στρατούς που μάχοταν στη στεριά.
Το μεγαλύτερο ώφελος όμως ήταν η ενίσχυση του ήδη ανεβασμένου πατριωτικού αισθήματος των Ρωμαίων πολιτών. Αυτό έγινε κυρίως με την προσφορά των πλούσιων Ρωμαίων να δωρήσουν τις περιουσίες τους υπέρ της πατρίδος και να εξασφαλίσουν έτσι την τόσο αναγκαία ναυτική υπεροπλία. Αντίθετα με τους Συρακούσιους, οι Ρωμαίοι θυσίασαν τους κόπους των οικογενειών τους για χάριν της πατρίδος. Η αυταπάρνηση τους έκανε τους απλούς πολίτες να πολεμήσουν με περίσσο θάρρος και να φέρουν τη νίκη στα Ρωμαϊκά όπλα!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου